لپ تاپ 17 اینچی ایسوس مدل ROG GL702ZC - C

بررسی تخصصی لپ‌تاپ Asus ROG Strix GL702ZC

در حالی که معماری رایزن شرکت AMD از چند وقت پیش در حوزه دسکتاپ در دسترس بوده است، حوزه لپ‌تاپ‌ها مدت‌ها منتظر ورود آن بود. اکنون این انتظار به پایان رسیده است: ایسوس نخستین سازنده‌ای است که یک لپ‌تاپ گیمینگ با پردازنده ۸ هسته‌ای و کارت گرافیک Radeon RX 580 را در اختیار ما قرار داده است. بررسی ما نشان خواهد داد که آیا این ترکیب می‌تواند با سخت‌افزار اینتل و انویدیا رقابت کند یا خیر.

Asus ROG Strix GL702ZC 

در حالی که گیمرهای حرفه‌ای در بخش دسکتاپ می‌توانند پردازنده و کارت گرافیک را کم‌وبیش آزادانه انتخاب کنند، گزینه‌های موجود برای لپ‌تاپ‌ها ـ حداقل برای طرفداران AMD ـ بسیار محدودتر است. احساس می‌کنیم که ۹۹.۹٪ لپ‌تاپ‌های رده‌بالای جدید از پردازنده چهار هسته‌ای نسل Kaby Lake اینتل (از Core i5-7300HQ تا i7-7820HK) و کارت گرافیک Pascal انویدیا (از GeForce GTX 1060 تا GTX 1080) بهره می‌برند. در حالی که در سال‌های اخیر چند دستگاه خاص با سخت‌افزار AMD عرضه شدند، بیشتر آن‌ها یا به دلیل مشکلات درایور (برای مثال Radeon HD 7970M در Schenker XMG P502) یا توان پردازشی پایین CPU (مثلاً A10-4600M در MSI GX60) ناامیدکننده ظاهر شدند و در بازی‌ها ایجاد گلوگاه کردند.

به نظر می‌رسد اکنون این مشکلات برطرف شده‌اند. در حالی که نسل قبلی پردازنده‌های AMD از لحاظ مصرف انرژی و کارایی به‌ازای هر مگاهرتز، شانسی در برابر اینتل نداشتند، نسل جدید رایزن با تعداد هسته بالا و بهبود بهره‌وری انرژی، در نهایت توانسته است فاصله را با رقبای پیشرو پر کند. بنابراین شاید در آینده شاهد لپ‌تاپ‌های بیشتری با فناوری AMD باشیم. این مسئله بسیار ضروری است، چراکه اکنون اینتل و انویدیا می‌توانند قیمت‌ها را تقریباً به‌صورت آزادانه تعیین کنند و این موضوع باعث می‌شود دستگاه‌های پرقدرت، گاهی بی‌دلیل گران‌تر باشند.

برای شکستن این سلطه، ایسوس پیشگام شده و لپ‌تاپ ۱۷ اینچی ROG Strix GL702ZC را معرفی کرده که بسته به پیکربندی‌، همیشه از کارت گرافیک Radeon RX 580 با ۴ گیگابایت حافظه GDDR5 استفاده می‌کند. این کارت گرافیک قرار است با GeForce GTX 1060 رقابت کند.

همه مدل‌ها به یک نمایشگر مات Full HD با پشتیبانی از FreeSync مجهز هستند. این فناوری در مقابل G-Sync انویدیا قرار می‌گیرد که سیستمی بسته و گران‌تر است. هدف هر دو فناوری این است که با همگام‌سازی نرخ فریم کارت گرافیک و فرکانس نمایشگر، تصاویر روان و بدون بریدگی (Tearing) ارائه کنند. متأسفانه نمایشگر مدل مورد بررسی ما تنها از نرخ به‌روزرسانی ۶۰ هرتز پشتیبانی می‌کند. طبق اعلام ایسوس، احتمالاً پنل‌هایی با نرخ ۱۲۰ هرتز نیز عرضه خواهند شد.

در این مطلب، اساساً به این پرسش خواهیم پرداخت که آیا GL702ZC از نظر قیمت-عملکرد می‌تواند جایگزین خوبی در رقابت با لپ‌تاپ‌های گیمینگ رایج باشد و اینکه آیا سلطه فعلی اینتل و انویدیا متزلزل خواهد شد یا خیر. برای مقایسه، ما از لپ‌تاپ‌های زیر نیز استفاده کرده‌ایم: MSI GE72 7RE (با i7-7700HQ و GTX 1050 Ti)، Acer Aspire VN7-793 (با 7700HQ و GTX 1060)، Aorus X7 v7 (با i7-7820HK و GTX 1070) و Schenker XMG U727 (با i7-7700K و GTX 1080). این دستگاه‌های ۱۷ اینچی محدوده وسیعی از پردازنده‌ها و کارت‌های گرافیک را پوشش می‌دهند.

بدنه لپ تاپ ROG GL702ZC 

بدنه دستگاه تنها تا حدی منعکس‌کننده قطعات انقلابی آن (برای نخستین بار استفاده از پردازنده ۸ هسته‌ای) است. با ضخامتی حدود ۳.۴ سانتی‌متر، شاسی دستگاه نسبت به GL702VM، که اواخر ۲۰۱۶ با Core i7-6700HQ و GeForce GTX 1060 بررسی کردیم، ضخامت بیشتری دارد. هرچند این ضخامت با GL753VD (با پردازنده Core i7-7700HQ و GeForce GTX 1050) که اوایل ۲۰۱۷ بررسی شد، تقریباً یکسان است.

این لپ‌تاپ ۱۷ اینچی نه خیلی ضخیم است و نه خیلی نازک، و در محدوده میانگین لپ‌تاپ‌های گیمینگ قرار می‌گیرد. با توجه به توان بالای CPU، انتظار ما ضخامت بیشتری بود. برای مثال شاسی دستگاه Schenker XMG U727 با پردازنده دسکتاپی (البته با TDP برابر ۹۱ وات در مقایسه با ۶۵ وات در رایزن ۷ ۱۷۰۰) ضخامتی حدود ۴.۷ سانتی‌متر دارد. Aorus X7 v7 با ضخامت ۲.۵ سانتی‌متر و Acer V17 Nitro با ضخامت ۲.۸ سانتی‌متر بسیار نازک‌تر هستند.

وزن GL702ZC هم خیلی قابل‌توجه نیست. وزن ۳.۲ کیلوگرم برای لپ‌تاپ ۱۷ اینچی گیمینگ عدد رایجی است و دستگاهی مانند MSI GE72 7RE هم با ۳.۰ کیلوگرم در همین حدود است. البته Schenker XMG U727 با وزن ۵.۰ کیلوگرم سنگین‌تر است. هیچ‌یک از این لپ‌تاپ‌ها عملاً برای جابه‌جایی زیاد ایدئال نیستند. کسانی که مدام در سفر هستند، بهتر است یک لپ‌تاپ ۱۳ یا ۱۵ اینچی باریک‌تر تهیه کنند (نگاه کنید به رتبه‌بندی‌های برتر گیمینگ ما در بخش دستگاه‌های قابل‌حمل).

کیفیت ساخت GL702ZC خوب به نظر می‌رسد. گذشته از دقت در مونتاژ، درپوش فلزی آلومینیومی نیز یک نکته مثبت به حساب می‌آید. هرچند نمای سطح بالایی بدنه هم شبیه فلز برس‌خورده است، اما در واقع از جنس پلاستیک است. در عین حال، بخش زیرین دستگاه نیز از پلاستیک ساخته شده و بافتی طرح‌دار دارد. بنابراین نمی‌توان گفت کاملاً از پلاستیک ساخته شده است.

از نظر استحکام، وضعیت در حد رقبا است. البته با فشار زیاد، صفحه‌کلید در بخش کلیدهای WASD و پد اعداد (نام‌پد) کمی خم می‌شود، اما در کل بدنه مقاومت قابل‌قبولی دارد. درپوش نمایشگر کمی ضعیف‌تر از شاسی عمل می‌کند، اما همچنان پذیرفتنی است.

در زمینه طراحی، ایسوس ریسک چندانی نکرده است. فرم کلی و جزئیات قرمز رنگ (حاشیه تاچ‌پد، حروف روی کلیدها، لوگو و غیره) شبیه مدل‌های دیگر سری ROG است. رنگ تیره بدنه باعث می‌شود گردوغبار زود مشخص شود و لکه‌های اثر انگشت بیشتر بر روی درپوش فلزی دیده می‌شوند. لولاها اجازه می‌دهند لپ‌تاپ را با یک دست باز کنید و در حالت لرزش سطح، نمایشگر چندان تکان نمی‌خورد.

اتصالات ASUS ROG GL702ZC

در بخش اتصالات جای پیشرفت وجود دارد. بسیاری از گیمرها انتظار درگاه Thunderbolt 3 را دارند، اما متأسفانه GL702ZC از آن بی‌بهره است. درگاه Type-C موجود در سمت چپ، تنها از استاندارد USB 3.1 پشتیبانی می‌کند (خوشبختانه طبق اعلام ایسوس حداقل نسخه Gen2 است).

سایر پورت‌ها استاندارد امروزی لپ‌تاپ‌ها هستند: پورت شبکه RJ45، سه درگاه USB 3.0 Type-A و دو خروجی تصویری دیجیتال (HDMI و mini DisplayPort). همچنین کارت‌خوان مرسوم و قفل امنیتی Kensington وجود دارد. کمی ناامیدکننده است که ایسوس از جک ترکیبی هدفون/میکروفون استفاده کرده و از دو جک مجزا خبری نیست.

با این حال، از نظر آرایش پورت‌ها، اوضاع خوب است. چون بیشتر اتصالات در عقب قرار گرفته‌اند، کابل‌ها هنگام استفاده از ماوس دست‌وپا گیر نخواهند بود.

• سمت چپ: ورودی برق (DC-in)، پورت شبکه LAN (RJ45)، mini DisplayPort، HDMI، USB-C 3.1 Gen2، USB-A 3.0، جک ۳.۵ میلی‌متری

• سمت راست: کارت‌خوان، ۲× USB-A 3.0، اسلات قفل Kensington

سرعت کارت‌خوان SD چندان قابل‌توجه نیست. در تست خواندن ترتیبی به حدود ۹۰ مگابایت بر ثانیه و در جابه‌جایی تصاویر به ۷۶ مگابایت بر ثانیه رسیدیم که عملکردی در حد میان‌رده محسوب می‌شود. Acer V17 Nitro و MSI GE72 7RE تنها به سرعت‌هایی در حد USB 2.0 دست می‌یابند، در حالی که Schenker XMG U727 و Aorus X7 v7 می‌توانند حداکثر سرعت کارت مرجع ما را تقریباً به طور کامل استفاده کنند. نکته منفی این است که کارت SD پس از وارد شدن تا حد زیادی بیرون می‌ماند و ریسک برخورد ناخواسته با آن بالاست.

ارتباطات (Communication)

هم بخش LAN و هم بخش WLAN ساخت شرکت Realtek هستند. شبکه سیمی از نوع گیگابیتی (Gigabit LAN) است. در بخش بی‌سیم، چیپ 8822BE از استانداردهای 802.11 a/b/g/n/ac و بلوتوث ۴.۲ پشتیبانی می‌کند و در تست‌های ما با فاصله یک متری از روتر مرجع (Linksys EA8500) سرعتی بالای ۶۰۰ مگابیت بر ثانیه داشت. البته در نتایج نوسان‌هایی هم مشاهده شد.

لوازم جانبی لپ تاپ ASUS ROG GL702ZC

مدل مورد بررسی ما افزونه خاصی به‌جز شارژر در بسته‌بندی نداشت. منبع تغذیه این دستگاه یک آداپتور ۳۳۰ واتی بزرگ (۲۰x۱۰x۴.۵ سانتی‌متر) است که معمولاً در لپ‌تاپ‌های واقعاً پرقدرت با GTX 1080 یا ترکیب SLI استفاده می‌شود.

نگهداری و تعمیرپذیری لپ تاپ ASUS ROG GL702ZC

دسترسی به قطعات داخلی، آسان و سریع نیست. به‌علت نداشتن دریچه دسترسی مستقل، باید تمام پیچ‌های بخش زیرین  را باز کرده و تعدادی گیره پلاستیکی را آزاد کنید که نیازمند نیروی نسبتاً زیاد است و شاید کاربران مبتدی را مردد کند.

با برداشتن کامل بخش زیرین، می‌توانید به همه قطعات اصلی از جمله دو اسلات رم، دو فضای ذخیره‌سازی (یکی ۲.۵ اینچی و دیگری M.2 نوع 2280) و سیستم خنک‌کننده دسترسی پیدا کنید. سیستم خنک‌کننده از دو فن و چند لوله حرارتی تشکیل شده که به‌صورت پیچیده (یا شاید در ظاهر نامنظم) کنار هم قرار گرفته‌اند. شکل و محل پیچ‌های باتری هم کمی عجیب است. یک نکته مثبت این است که پردازنده روی سوکت قرار دارد و می‌توانید آن را تعویض کنید. اما کارت گرافیک لحیم شده و غیرقابل تعویض است.

ایسوس از ابزارهای همیشگی خود بهره برده است. "Gaming Center" دوباره به‌عنوان بخش اصلی ایفای نقش می‌کند و شامل امکانات متعددی برای نمایش اطلاعات مختلف و تنظیمات است. همچنین از این طریق می‌توانید به برنامه‌هایی جانبی نظیر Splendid (بهبود تصویر با فیلترهای مختلف)، Sonic Radar (تشخیص بهتر موقعیت رقبا در بازی) و Sonic Studio (تنظیم فردی صدا) دسترسی پیدا کنید. بر خلاف برخی لپ‌تاپ‌های ایسوس، هیچ گزینه‌ای برای اورکلاک وجود ندارد. بنابراین باید به تنظیمات پیش‌فرض بسنده کنید.

بایوس (BIOS)

هرچند Gaming Center بسیار جامع است، اما گزینه‌های بایوس محدودیت زیادی دارد. کاربرانی که دنبال تنظیمات پیشرفته هستند در بخش Advanced هم چیز زیادی پیدا نخواهند کرد. البته این موضوع درباره اکثر لپ‌تاپ‌های گیمینگ صدق می‌کند.

گارانتی لپ تاپ ایسوس(Warranty)

ایسوس برای این دستگاه ۲۴ ماه گارانتی در نظر گرفته است.

دستگاه های ورودی لپ تاپ (Input Devices)

صفحه کلید (Keyboard)

با اینکه دستگاه‌های ورودی چندان بد نیستند، اما انتظار ما کمی بیشتر بود. جدای از خم شدن صفحه‌کلید در ناحیه‌ای که قبلاً اشاره شد، تجربه تایپ هم می‌توانست بهتر باشد. نگارنده احساس می‌کند عمق ضربه کمی “نرم و اسفنجی” است و رقبای دیگر بازخورد قاطع‌تری ارائه می‌دهند. همچنین چیدمان نه‌چندان استاندارد (ترکیب کلیدهای Ins/Del، کلید پاور و کلید Gaming Center در بخش عددی و غیره) ممکن است برای برخی سلیقه‌ها نامناسب باشد.

اندازه کلیدهای حروف و ارقام ۱۵×۱۵ میلی‌متر است که استاندارد محسوب می‌شود، اما کلیدهای جهت و بخش عددی کمی باریک‌تر هستند (عرض ۱۲ میلی‌متر). ویژگی‌های متداول مثل کنترل صدا، روشنایی نمایشگر و نور پس‌زمینه صفحه‌کلید از طریق ردیف کلیدهای F (به ارتفاع ۰.۹ میلی‌متر) قابل تنظیم است.

ایسوس در خصوص نور پس‌زمینه چندرنگ (RGB) از رقبا پیروی نکرده و تنها نور قرمز قابل تنظیم در چند سطح ارائه کرده است. همچنین GL702ZC فاقد کلیدهای ماکرو است (این ویژگی برای برخی مهم و برای برخی دیگر بی‌اهمیت است). بهتر بود ایسوس بر روی وضوح حروف روی کلیدها بیشتر کار می‌کرد؛ چون در نور روز، رنگ قرمز کمرنگ باعث سختی در خواندن حروف می‌شود. در حالی که بیشتر سازندگان از حروف سفید استفاده می‌کنند.

تاچ پد (Touchpad)

تاچ‌پد دستگاه به فرم ClickPad و با ابعاد ۱۰.۳×۷.۲ سانتی‌متر است. متأسفانه GL702ZC تأیید می‌کند که تاچ‌پدهای یک‌تکه گاهی اوقات ایراد دارند. بعضی مواقع کلیک چپ و راست با دقت ثبت نمی‌شود و به حرکت مکان‌نما تعبیر می‌شود. همچنین دقت کلی آن کاملاً در حد تاچ‌پدهای خوب با دکمه‌های مجزا نیست.

با این حال، سطح صاف تاچ‌پد حس خوبی دارد و امکان جابه‌جایی آسان انگشت را، حتی با کمی رطوبت یا چربی، فراهم می‌کند. پشتیبانی از چندلمسی نیز وجود دارد و در آزمایش کوتاه با مرورگر مایکروسافت، اسکرول و زوم با دو انگشت به‌خوبی عمل کردند. این لپ‌تاپ ۱۷ اینچی برای فضاهای کاملاً ساکت (مثلاً کتابخانه‌ها) خیلی مناسب نیست؛ زیرا صدای کلیدها نسبتاً بلند است و تا حدی به گوش می‌رسد.

نمایشگر ۱۷ اینچی ایسوس

ایسوس از یک پنل فول اچ‌دی (1920×1080) استفاده کرده که با قدرت کارت گرافیک همخوانی دارد. اما متأسفانه دچار مشکل نشت نور (Screen-Bleeding) در گوشه‌هاست (عکس بالا). جدای از این موضوع، نمایشگر ۱۷ اینچی LG LP173WF4-SPF5 عملکرد بسیار خوبی دارد.

با روشنایی ۳۵۴ کاندلا بر متر مربع، کار کردن با لپ‌تاپ در فضای باز امکان‌پذیر است. از این لحاظ، GL702ZC در گروه مقایسه‌شده ما بالاتر قرار می‌گیرد و Schenker XMG U727، Aorus X7 v7 و Acer Aspire V17 Nitro کمی پایین‌تر از آن هستند.

لرزش نور پس‌زمینه لپ تاب - PWM

نور پس‌زمینه نمایشگر در فرکانس ۱۲۲۰۰۰ هرتز (در بدترین حالت، مثلاً هنگام استفاده از PWM) سوسو می‌زند. این پدیده در روشنایی ۹۰ درصد و پایین‌تر دیده می‌شود؛ بالای این مقدار، عملاً PWM غیرفعال است. فرکانس ۱۲۲۰۰۰ هرتز بسیار بالاست و اغلب کاربرانی که به PWM حساس هستند، ممکن است متوجه آن نشوند.

در مقایسه: ۵۳ درصد تمام دستگاه‌های بررسی‌شده از PWM برای تنظیم نور استفاده نمی‌کنند. اگر PWM تشخیص داده شود، میانگین فرکانس آن حدود ۸۶۲۷ هرتز است (حداقل ۵ و حداکثر ۳۴۳۵۰۰ هرتز).

عملکرد (Performance)

رده‌بندی عملکرد GL702ZC کار ساده‌ای نیست. هرچند پردازنده Ryzen 7 1700 مسلماً در بالاترین سطح قرار دارد، کارت گرافیک Radeon RX 580 چیزی بین میان‌رده و بالا‌رده تلقی می‌شود. درایو SSD به‌کاررفته هم فاقد فناوری PCIe/NVMe است و از نظر سرعت، سقف کمتری دارد.

پردازنده (Processor)

از آنجا که AMD هنوز نسخه موبایلی از رایزن را عرضه نکرده، ایسوس ناگزیر از استفاده از یک CPU دسکتاپی (با مزایا و معایب مربوطه) است. مدل بالارده بررسی‌شده ما از Ryzen 7 1700 استفاده می‌کند که ۸ هسته دارد و به لطف SMT می‌تواند ۱۶ رشته همزمان را پردازش کند؛ دو برابر بیشتر از پردازنده‌های متداول اینتل در رده لپ‌تاپ یا دسکتاپ.

سرعت کلاک Ryzen 7 1700 بین ۳.۰ تا ۳.۷ گیگاهرتز است و می‌توان آن را با Core i7-7700 (بدون K) مقایسه کرد. اگرچه Core i7-7700 حافظه کش L3 کمتری (۸ مگابایت) در مقابل ۱۶ مگابایت در Ryzen دارد، اما فرکانس بالاتری ارائه می‌دهد (۳.۶ تا ۴.۲ گیگاهرتز در برابر ۳.۰ تا ۳.۷ گیگاهرتز). در آزمایش‌ها، فرکانس Ryzen 7 1700 در GL702ZC به حداکثر ۳.۷ گیگاهرتز در بار تک‌هسته‌ای و ۳.۲ گیگاهرتز در بار کامل دست پیدا می‌کند که مطابق مشخصات اعلامی AMD است.

به لطف هسته‌های متعدد، Ryzen 7 1700 در تست‌های چندرشته‌ای نتایجی بسیار بالاتر از رقبا کسب می‌کند. در Cinebench R15 با امتیاز ۱۴۰۸ حتی ۴۷ درصد بالاتر از Core i7-7700K (با توان ۹۱ وات) عمل کرد. این بالاترین امتیازی است که تاکنون در یک لپ‌تاپ دیده‌ایم. طبق انتظار، در تست‌های تک‌هسته‌ای، CPU رایزن اندکی از Core i7-7700HQ (فرکانس ۲.۸ تا ۳.۸ گیگاهرتز، توان ۴۵ وات، حافظه کش ۶ مگابایت) عقب می‌افتد. با این حال، اکثر نرم‌افزارهای مدرن چندرشته‌ای هستند و اهمیت تک‌هسته‌ای کمتر شده است.

در عمل، مصرف برق بالا روی سیستم تأثیر منفی می‌گذارد که بعداً توضیح خواهیم داد. با وجود اینکه فن‌ها زیر بار بسیار پرصدا می‌شوند و سیستم خنک‌کننده گاهی در مرز توان خود کار می‌کند، CPU می‌تواند برای مدت طولانی عملکرد را حفظ کند.

عملکرد کلی سیستم (System Performance)

در بنچمارک PCMark 8، GL702ZC در میانه میدان رقبای خود قرار گرفت و مشکل خاصی از نظر افت عملکرد مشاهده نشد. Aorus X7 v7 به دلیل داشتن SSD پرسرعت PCIe کمی بهتر عمل می‌کند. به‌صورت ذهنی نیز سیستم بسیار روان است. گذشته از زمان سریع راه‌اندازی سیستم‌عامل، بارگذاری بازی‌ها هم ـ در صورت نصب بازی روی SSD ـ بسیار سریع انجام می‌شود.

فضای ذخیره سازی لپ تاپ ASUS ROG GL702ZC

شاید اغلب کاربران در عمل تفاوت زیادی بین SATA-III SSD و PCIe/NVMe SSD حس نکنند، اما همچنان عجیب است که چرا ایسوس در مدل های قیمت بالای خود از SSD نسل PCIe/NVMe بهره نبرده است. مشابه همه SSDهای SATA، محدودیت سرعت ترتیبی حوالی ۵۰۰ مگابایت بر ثانیه وجود دارد، در حالی که SSDهای مدرن می‌توانند به بالای ۱۰۰۰ یا حتی ۲۰۰۰ مگابایت بر ثانیه برسند.

این اختلاف در جدول بنچمارک هم آشکار است. خیلی از لپ‌تاپ‌های گیمینگ دیگر، در نرم‌افزار CrystalDiskMark 5.2، چند برابر سریع‌تر هستند. البته اگر از نرم‌افزارهایی که به بالاترین سرعت انتقال نیاز دارند استفاده نمی‌کنید، همین SATA SSD هم راضی‌کننده است.

اگر ۲۵۶ گیگابایت SSD برایتان کافی نباشد، لپ‌تاپ به یک هارد دیسک ۱ ترابایتی ۲.۵ اینچی (Seagate ST1000LM035 با سرعت ۵۴۰۰ دور در دقیقه) مجهز شده است. عملکرد آن برای یک هارد مکانیکی قابل قبول است، اما پیشنهاد می‌کنیم بازی‌ها را روی آن نصب نکنید، چون زمان بارگذاری به‌شدت افزایش خواهد یافت.

کارت گرافیک ASUS ROG GL702ZC

از زمانی که نسل کنسول‌های فعلی (PS4، Xbox One) عرضه شدند، نیاز به حافظه گرافیکی افزایش یافته است و در بسیاری از بازی‌های سطح بالا (مثل Ghost Recon Wildlands، Watch Dogs 2، Titanfall 2، Rise of the Tomb Raider و Deus Ex Mankind Divided) برای تنظیمات حداکثری در رزولوشن فول اچ‌دی، معمولاً بالای ۴ گیگابایت حافظه توصیه می‌شود. البته نرخ فریم گاهی در اثر محدودیت‌های دیگر هم افت می‌کند.

ضعف احتمالی در حافظه و همچنین عوامل دیگری باعث می‌شود نسخه ۶ گیگابایتی GTX 1060 اغلب بیش از ۱۰ درصد بالاتر از RX 580 عمل کند. علاوه بر این، بسیاری از بازی‌ها ـ نظیر Assassin’s Creed Syndicate، Watch Dogs 2 و Ghost Recon Wildlands ـ در برنامه حمایتی انویدیا با نام «the way it’s meant to be played» هستند و بهینه‌سازی کمتری از سوی AMD دریافت می‌کنند. برنامه مشابه AMD با نام «Gaming Evolved» کمتر در ویدئوی آغازین بازی‌ها دیده می‌شود. همچنین درایورهای AMD اغلب در ابتدای عرضه کمی ناپایدارترند و به مرور بهبود می‌یابند.

در مورد درایور باید گفت از آنجا که Ryzen 7 1700 فاقد iGPU است، کارت گرافیک Radeon RX 580 همیشه فعال است و این موضوع تأثیری منفی بر مصرف برق، عمر باتری و نویز سیستم در حالت بیکاری دارد. اما از سوی دیگر، فناوری سوییچینگ گرافیکی AMD با نام Enduro هیچگاه نتوانست مثل فناوری Optimus انویدیا عمل کند.

عملکرد گیمینگ ASUS ROG GL702ZC

حالا به مهم‌ترین بخش برای گیمرها می‌رسیم: عملکرد در بازی. جدول زیر تأیید می‌کند که Radeon RX 580 برای رزولوشن فول اچ‌دی طراحی شده است. مشابه GeForce GTX 1060، می‌تواند بیشتر بازی‌ها را در تنظیمات حداکثر با رزولوشن 1920×1080 اجرا کند، اما برای نمایشگرهای UHD معمولاً به مشکل افت فریم جدی برخورد می‌کند. در جدول زیر، رتبه کارت گرافیک AMD در مقایسه با رقبایش مشخص است (میانگین بنچمارک‌های فول اچ‌دی):

از آنجا که عملکرد Radeon RX 580 در حد GTX 1060 Max-Q باقی می‌ماند، GL702ZC از منظر گیمینگ کمی گران به نظر می‌رسد ـ در حالی که دستگاه‌های مجهز به AMD معمولاً به‌خاطر نسبت قیمت به عملکرد بالاتر شناخته می‌شوند. شما می‌توانید با همین مبلغ، لپ‌تاپ‌هایی با GTX 1070 بخرید که ۴۵ درصد قوی‌تر است و دوام بیشتری برای آینده دارد.

نویز سیستم ایسوس (System Noise)

همان‌طور که پیش‌بینی می‌شد، پردازنده دسکتاپی موجود در GL702ZC باعث تولید نویز زیاد فن‌ها می‌شود. در حالت بیکاری، صدای دستگاه حدود ۳۸ دسی‌بل است (گاهی تا ۴۰ دسی‌بل هم می‌رسد). گاهی اوقات فن‌ها به‌صورت کامل خاموش می‌شوند و فقط صدای هارد مکانیکی شنیده می‌شود، ولی این حالت ایدئال بیشتر در حالت مصرف انرژی پایین اتفاق می‌افتد و چندان پایدار نیست.

در بار سنگین سه‌بعدی، سر و صدای لپ‌تاپ افزایش زیادی دارد. اگرچه در 3DMark06 متوسط ۴۲ دسی‌بل (بین ۳۸ تا ۵۰ دسی‌بل بسته به صحنه) هنوز قابل‌تحمل است، اما در بار کامل صدا می‌تواند به ۵۷ دسی‌بل هم برسد که بسیار زیاد و آزاردهنده است. در بازی The Witcher 3 با تنظیمات بالا، میزان نویز به حدود ۵۴ دسی‌بل رسید؛ این مقدار هم بسیار بلند است و بدون هدفون در طولانی‌مدت اذیت می‌کند. جالب اینجاست که Aorus X7 v7 ـ با وجود قدرت گرافیکی بالاتر و ضخامت کمتر ـ صدای کمتری دارد. سایر رقبا نیز در حالت سه‌بعدی آرام‌تر عمل می‌کنند.

دما (Temperature)

بر خلاف نویز، دمای بدنه در محدوده قابل قبولی قرار دارد. پس از یک ساعت استرس تست با FurMark و Prime95، نقاطی در پشت لپ‌تاپ به دمای ۵۱ درجه سانتی‌گراد در بخش بالایی و ۵۴ درجه در زیرین رسید. اگر لپ‌تاپ روی پایتان نباشد، احتمالاً این گرما چندان حس نمی‌شود؛ چراکه بیشتر در بخش انتهایی بدنه متمرکز است. محل قرارگیری دست چپ (WASD) و استراحتگاه کف دست در مقایسه خنک‌تر است. آزمایش ما با اجرای طولانی The Witcher 3 نیز نشان داد که بخش‌های اصلی محل قرارگیری دست، قابل‌تحمل می‌مانند.

در حالت بیکاری، دمای سطحی ۲۴ تا ۳۵ درجه سانتی‌گراد است که کاملاً عادی محسوب می‌شود. اما اوضاع در بخش سخت‌افزار داخلی متفاوت است. در استرس تست، CPU گاهی تا ۹۰ درجه (حداکثر مجاز AMD برابر با ۹۵ درجه است) و GPU تا ۸۸ درجه بالا می‌رود. هر دو مقدار بالاست. فرکانس (بدون افت سرعت) در Ryzen 7 1700 حوالی ۷۸ درجه پایدار ماند. میانگین دمای Radeon RX 580 هم در این شرایط ۸۲ درجه بود (که گاهی به ۶۳۰ مگاهرتز هم افت می‌کرد). در شرایط گیمینگ واقعی، حرارت کمتر می‌شود و در تست طولانی The Witcher 3 دمای GPU حدود ۷۹ درجه بود.

بلندگوهای لپ تاب ASUS ROG GL702ZC

کیفیت صدای بلندگوها شگفت‌انگیز است. ایسوس دو اسپیکر در لبه‌های چپ و راست استراحتگاه دست قرار داده و نرم‌افزار Sonic Studio II هم امکان تنظیمات مختلف صوتی را فراهم می‌کند. در این نرم‌افزار، علاوه بر پروفایل‌های از پیش تعیین‌شده (موسیقی، فیلم، بازی و غیره)، یک اکولایزر هم وجود دارد که امکان تقویت صدا برای میکروفون و قابلیت‌هایی برای استریم ویدیو را فراهم می‌کند.

خوشبختانه حتی بدون دستکاری دستی هم صدای خروجی تعادل خوبی دارد. آزمایش‌هایمان نشان داد که بسامدهای پایین (Bass) طبق معمول لپ‌تاپ‌ها ضعیف است، اما در مقایسه با MSI GE72 7RE وضعیت بهتری دارد. در مجموع، برای تماشای مالتی‌مدیا لازم نیست حتماً به بلندگو یا هدفون خارجی متوسل شوید، اما کاربران حساس‌تر احتمالاً ترجیح می‌دهند اسپیکرهای جداگانه یا هدفون حرفه‌ای داشته باشند.

مدیریت مصرف انرژی (Power Management)

مصرف برق لپ تاب (Power Consumption)

ابعاد بزرگ و وزن بالای آداپتور ۳۳۰ واتی نشان می‌دهد که قدرت سه‌بعدی این دستگاه نسبت به میزان مصرف آن، چندان بهینه نیست. در حالت بیکاری، مصرف بین ۴۳ تا ۵۷ وات است و حتی از ترکیب Core i7-7700K و GeForce GTX 1080 در Schenker XMG U727 هم بالاتر می‌رود (۳۲ تا ۵۱ وات). بنابراین، به نظر می‌رسد نسل جدید CPU و GPU شرکت AMD همچنان از نظر بهره‌وری انرژی در برابر اینتل و انویدیا عقب است.

در بار سه‌بعدی، کمی اوضاع بهتر می‌شود و مصرف GL702ZC کمتر از XMG U727 است. البته Aorus X7 v7 (CPU موبایل + GTX 1070) در برخی شرایط مصرف بالاتری دارد. همچنین Acer V17 Nitro و MSI GE72 7RE نشان می‌دهند که لپ‌تاپ‌های گیمینگ مدرن چقدر می‌توانند در حالت عادی کم‌مصرف باشند (به لطف فناوری Optimus انویدیا).

عمر باتری لپ تاپ ایسوس (Battery Life)

نباید از GL702ZC انتظار شارژدهی بالایی داشت. ترکیب پردازنده دسکتاپی و نبود فناوری گرافیک هیبریدی باعث شده است زمان کارکرد باتری به‌شدت کاهش یابد. حتی با کمترین بار ممکن و پایین‌ترین روشنایی نمایشگر، دستگاه پس از حدود ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه نیاز به شارژ دارد. برای مقایسه، Schenker XMG U727 و Aorus X7 v7 حداقل ۳.۵ ساعت در حالت بیکاری دوام می‌آورند.

از این رو، تعجبی ندارد که GL702ZC در سایر آزمون‌های ما هم نتیجه مناسبی نگیرد. ۱.۵ ساعت وب‌گردی و ۱.۵ ساعت پخش ویدئوی HD (هر دو با روشنایی متوسط) مأیوس‌کننده است. باتری ۷۶ وات‌ساعتی حتی در شرایط سه‌بعدی هم کمتر از یک ساعت دوام می‌آورد.

جمع بندی

نتیجه‌گیری درباره Asus ROG Strix GL702ZC به کاربرد اصلی کاربر بستگی دارد. اگر شما از جمله کاربران حرفه‌ای هستید که نیاز به بیشترین توان ممکن CPU دارید یا نرم‌افزارهایی استفاده می‌کنید که به‌شدت چندرشته‌ای هستند، این لپ‌تاپ ۱۷ اینچی با داشتن ۸ هسته رایزن ۷ ۱۷۰۰ انتخابی تقریباً منحصربه‌فرد در بازار لپ‌تاپ است و در بنچمارک‌های چندرشته‌ای، سریع‌ترین عملکرد را در بین تمام لپ‌تاپ‌هایی که تاکنون دیده‌ایم، ارائه می‌کند.

اما برای گیمرها داستان کمی متفاوت است. کارت گرافیک Radeon RX 580 در رزولوشن فول اچ‌دی عملکرد خوبی دارد، ولی در مقایسه با لپ‌تاپ‌های مجهز به اینتل و انویدیا، بسیاری از رقبای دارای GTX 1060 یا بالاتر، یا ساکت‌ترند و یا با همین بودجه، سرعت بالاتری ارائه می‌کنند. این موضوع برای نسخه ارزان‌تر با Ryzen 5 1600 هم تا حدی صدق می‌کند، اگرچه نسبت قیمت به کارایی آن شاید بهتر باشد. علاوه بر این، می‌توان به نقاط قابل بهبود در بخش ورودی‌ها و اتصالات (نبود Thunderbolt 3) اشاره کرد.

به‌جز این موارد، GL702ZC مشکل جدی دیگری ندارد. طراحی شکیل و ساخت دقیق شاسی، صدای بلندگوهای خوب و نمایشگر IPS روشن و با کنتراست بالا از نکات قوت آن هستند. بااین‌حال، نواقص یادشده مانع ورود این لپ‌تاپ به فهرست برترین‌های گیمینگ ما می‌شوند.