این لپتاپ VivoBook S15 با طراحی باریک و وزن سبک در ابتدا بسیار جذاب به نظر میرسد و برخی امکانات مثل حسگر اثرانگشت و تراشه TPM را هم دارد. اما در عمل، معایبی مانند عمر باتری کوتاه (حدود چهار ساعت در وبگردی)، سرعت نهچندان بالای کارت گرافیک 940MX و صفحهکلیدی که هنگام تایپ حالت «اسفنجی» دارد، مانع از یک تجربه مطلوب میشوند.
با اینکه نمایشگر دستگاه کنتراست نسبتاً خوبی دارد، پوشش محدود رنگها برای کارهای جدی گرافیکی مناسب نیست و وجود تنها دو درگاه USB 2.0 کند، کارتخوان ضعیف و وبکم نامطلوب نیز در مقایسه با قیمت نسبتاً بالای آن قابل چشمپوشی نیستند. در نتیجه، اگر در جستوجوی لپتاپی چندرسانهای و سبک هستید، مدلهای دیگر در همین رده قیمتی (مانند برخی نسخههای Acer Swift 3) نیز میتوانند گزینههای مناسبی باشند.
محصول چندرسانهای و اداری جدید ایسوس
این محصول با طراحی شیک و بدنهای بسیار سبک و جمعوجور جلب توجه میکند، اما با داشتن کارت گرافیک GeForce 940MX در حوزه بازی چندان موفق ظاهر نمیشود. با وجود ویژگیهای مثبت متعدد، نمیتوانیم این دستگاه را برای هر کاربری توصیه کنیم که این امر تنها به خاطر عمر باتری محدود آن نیست.
سری VivoBook ایسوس جایگزین مقرونبهصرفهتری در مقایسه با لپتاپهای گرانقیمت سری Zen این شرکت است و تا حدی شکل ظاهری آنها را تقلید میکند. یکی از ویژگیهای بارز این سری، حاشیههای بسیار باریک (NanoEdge) است که در محصولات سایر تولیدکنندگان نظیر دل نیز دیده میشود و امکان طراحی بسیار فشرده را فراهم میکند. در مقایسه با لپتاپهای قدیمیتر ۱۵٫۶ اینچی سری F556 و X556 VivoBook که بزرگتر و سنگینتر بودند، شاسی کاملاً بازطراحی شده است.
در سری VivoBook S15-S510U، ایسوس مدلهای گوناگونی را عرضه میکند؛ ازجمله مدلی که در ژوئن امسال در ایالات متحده بررسی کردیم (S510UA). این مدلها از نظر پردازنده، رم، فضای ذخیرهسازی و نمایشگر متفاوت هستند، اما سایر اجزا در آنها مشابه است. سختافزار این لپ تاپ شامل پردازنده Intel Core i5-7200U، دوازده گیگابایت رم، نمایشگر IPS با وضوح فول اچدی و یک درایو حالت جامد ۱۲۸ گیگابایتی در کنار هارد دیسک ۱ ترابایتی است.
هرچند به حسگر اثرانگشت و تراشه TPM مجهز است، اما با توجه به وجود کارت گرافیک اختصاصی Nvidia GeForce 940MX، ما VivoBook S15 S510UQ-BQ189T را در دسته لپتاپهای چندرسانهای قرار میدهیم.
با گوشههای گرد و ظاهر یکپارچه (unibody) مخروطیشکل، VivoBook S15 بهوضوح از سری گرانتر ZenBook ایسوس الهام گرفته است. بهجای طرح دایرهای متحدالمرکز که در پشت درِ نمایشگر لپتاپهای ZenBook رایج است، در اینجا از سطح فلزی برسخورده کلاسیک با رنگ نقرهای معمول برند ایسوس در وسط بهره گرفته شده است. طبق اعلام تولیدکننده، بدنه فلزی دستگاه فقط در رنگهای شامپاینی یا طلایی عرضه میشود. لبه دورتادور بخش بالایی بدنه به نظر ما کمی تیز است. با وجود همه اینها، نکته برجسته، حاشیههای بسیار باریک نمایشگر (NanoEdge display) است که ابعاد دستگاه را کوچک نگه میدارد.
برای اعمال خمش اندک در بدنه، نیروی زیادی نیاز نیست و پایه دستگاه اندکی صدا میدهد. هنگامیکه در ناحیه استراحت دست چپ و زیر کلید فاصله (Space) فشار میآوریم، بخش مربوطه کمی فرومیرود. درِ نمایشگر بسیار نازک است، مقاومت فشاری بالایی ندارد و با یک دست بهسختی باز میشود و در صورت لرزش، ممکن است تا دو ثانیه تکان بخورد. بااینحال، کیفیت مونتاژ کلی، که با استفاده از چند قطعه اصلی صورت گرفته، خوب به نظر میرسد. با توجه به ضخامت کم، در مجموع حس استحکام قابلقبولی را منتقل میکند.
از آنجا که اخیراً لپتاپ Acer Swift 3 SF315 را به عنوان نمونهای با ابعاد جمعوجور در دسته ۱۵٫۶ اینچی بررسی کردیم، جالب است بدانیم ایسوس در محصول حاضر گامی فراتر برداشته و چند میلیمتر اضافی را در طول، عرض و ارتفاع کاهش داده است. افزون بر باریکی، وزن کم ۱٫۷ کیلوگرمی نیز قابل توجه است و رقبای حاضر در این مقایسه به هیچ وجه به آن نمیرسند. در مورد لنوو و اچپی که ضخامتی بیشتر دارند، علت را میتوان در سختافزار قدرتمندتر (و نیاز به خنککنندگی بالاتر) دانست که دستکم برای اچپی صادق است، در حالی که لنوو در سری ThinkPad E تلاشی برای فشردهسازی ابعاد انجام نداده است.
احتمالاً به دلیل باریک و مخروطیبودن بدنه ایسوس VivoBook S15 است که مجموعه درگاهها اندکی محدود به نظر میرسد، اما این توجیهی برای وجود دو درگاه قدیمی USB 2.0 نیست. این درگاهها نه با استانداردهای امروزی همخوانی دارند، نه با قیمت بالای لپتاپ. کاربرانی که ماوس خارجی را به یکی از این دو درگاه وصل میکنند، ناچار خواهند بود کابل را از پشت دستگاه عبور دهند.
بهاحتمال زیاد کابلها و حافظههای جانبی USB در یک یا دو درگاه USB 3 موجود در سمت چپ (شامل یک USB 3.1 نوع C) متصل خواهند شد. اما از نظر ارگونومیک شاید این بخش بدتر از سمت راست باشد؛ اگر جای این دو سمت برعکس میشد بهتر بود. دستکم درگاهها تا حد ممکن به سمت عقب متمایل هستند. همچنین خبری از VGA، اترنت (RJ45)، DisplayPort یا تاندربولت نیست.
ایسوس و ایسر در لپتاپهای خود از کارتخوانهای USB 2.0 کند استفاده کردهاند و عکاسان حرفهای را چندان راضی نخواهند کرد. لنوو و اچپی در این زمینه بهتر عمل کردهاند و به نظر میرسد کارتخوان دستگاههای آنها از طریق رابط USB 3.0 متصل است. البته آنها هم فاصله زیادی با بالاترین رکوردهای بالای ۲۰۰ مگابایت بر ثانیه ندارند؛ رکوردی که در کارتخوانهای PCIe قابل دستیابی است. همانند همیشه، در تستهای خود از کارت مرجع Toshiba Exceria Pro SDXC 64 GB UHS-II استفاده میکنیم.
برای ارتباط بیسیم، ایسوس از ماژول خوشنام Intel Dual Band Wireless-AC 8265 با پیکربندیMIMO-2x2 استفاده کرده است (با استانداردهای IEEE 802.11 a/b/g/n/ac، فرکانسهای ۲٫۴ و ۵ گیگاهرتز، نرخ تئوری تا ۸۶۷ مگابیت بر ثانیه و بلوتوث ۴٫۲). با در نظر گرفتن سربار حدود ۲۰۰ مگابیت بر ثانیه، VivoBook S15 S510UQ هم مانند سایر رقبا بهجز HP Pavilion Power، در دریافت داده کمی ضعیفتر از حداکثر ایدئال ظاهر شد. اما در ارسال داده وضعیت مطلوب است. (در این بخش، اچپی و لنوو ThinkPad E570 حدود ۳۰٪ عقبتر از ایسوس هستند.) ایسوس مدلهای مجهز به مودم بیسیم (WWAN) را ارائه نمیدهد. تمامی این تستها را در فاصله یک متری از روتر مرجع Linksys EA8500 انجام میدهیم.
ایسوس برای تقویت قابلیت حمل لپتاپ باریک و سبک VivoBook S15 از تراشه TPM 2.0 و حسگر اثرانگشت استفاده کرده است. راهاندازی حسگر بسیار راحت است (از طریق Windows Hello) و در گوشه راست بالای تاچپد قرار دارد. قفلگشایی دستگاه سریع و قابلاعتماد انجام میشود.
در جعبه دستگاه، آداپتور برق، راهنمای راهاندازی سریع، دفترچه راهنما و اطلاعات گارانتی یافت میشوند. ایسوس هیچ لوازم جانبی خاصی را برای VivoBook S15 S510UQ عرضه نمیکند.
در بدنه، دریچه دسترسی جداگانه وجود ندارد و باتری نیز از بیرون قابل جداکردن نیست. با این حال، احتمالاً پوشش زیرین دستگاه که با ۱۰ پیچ فیلیپس بسته شده، بهراحتی باز میشود.
ایسوس برای این لپتاپ، ۲۴ ماه گارانتی ارائه میکند.
بدون ستون اضافه در سمت راست، عرض صفحهکلید تقریباً با صفحهکلیدهای رومیزی استاندارد برابری میکند. در ستون اضافه، کلیدهایی نظیر Home و End قرار دارند که معمولاً در بخش بالا-راست صفحهکلید یافت میشوند و همچنین کلید روشن/خاموش نیز در این ناحیه تعبیه شده است. غیر از این موارد، چیدمان صفحهکلید عادی به نظر میرسد.
بررسیکننده مدل VivoBook S15 S510UA پیشتر با مشکل پایداری صفحهکلید مواجه شده بود که متأسفانه در نمونه فعلی هم دیده میشود. تقریباً در تمام عرض صفحهکلید، با وارد کردن فشار کمی، سطح کلیدها فرومیرود و هنگام تایپ معمولی هم این حس منتقل میشود. ترکیب نقطه فشار ضعیف و بازخورد نرم و یکدست باعث میشود فرایند تایپ کمی «اسفنجی» احساس شود.
بااینحال، اندازه کلیدها، فاصله بین آنها و وضوح حروف مشکلی ندارند. نور پسزمینه یکنواخت و بهاندازه کافی روشن است و در سه سطح تنظیم میشود. این نور حتی از طریق دریچههای فن هم قابل مشاهده است. بااینهمه، صدای نسبتاً بلند کلیدهای بزرگ و بهویژه کلید فاصله ممکن است در مکانهای ساکت آزاردهنده شود. ما از ارزیابی بررسی مدل قبلی (S510UA) استفاده کردیم، چون تجربه مشابهی داشتیم.
تاچپد بهصورت یک ClickPad یکدست، بدون دکمههای جداگانه، طراحی شده و ابعاد آن ۱۰٫۵ در ۷٫۵ سانتیمتر است. سطح کاملاً صاف آن فقط برای انگشتهای خشک لغزش خوبی فراهم میکند. دقت و سرعت پاسخگویی بینقصاند و عمل درگ اند دراپ از طریق دوبار ضربه (Double Tap) بهخوبی کار میکند. حسگر اثرانگشت در گوشه بالای سمت راست، مزاحمت چندانی ایجاد نکرد. در نمونه فعلی، مشکلات مکانیکی نسخه قبلی دیده نشد و امتیاز آن را افزایش دادیم.
با وجود مسافت حرکت نسبتاً کوتاه و مقاومت کم، دو دکمه شبیهسازیشده ماوس حسِ لمسی و بازخورد صوتی خوبی دارند. برای پیکربندی ژستهای چندلمسی (تا سه انگشت)، فقط میتوانید از بخش تنظیمات ویندوز ۱۰ استفاده کنید.
ایسوس در اینجا از یک پنل IPS مات فول اچدی با تراکم ۱۴۱ پیکسل در هر اینچ استفاده کرده است. درست مانند رقبا، با میانگین روشنایی ۲۷۵ نیت، VivoBook S15 به آستانه ۳۰۰ نیت یا بالاتر نمیرسد. یکنواختی روشنایی ۸۶٪ در حد متوسط است. در تصویر سیاه، اندکی ناهمواری نور و مقداری نشت نور (Screen Bleeding) در لبه پایینی و راست قابل مشاهده است، اما در کاربردهای روزمره چندان توی ذوق نمیزند. مدلهایی با وضوح ۷۶۸p و پنل TN هم در این سری موجود هستند.
به لطف میزان مشکی پایین ۰٫۲۵ نیت، کنتراست به ۱۱۷۲:۱ میرسد که با وجود روشنایی محدود، در مجموع عالی است. مشکی نشاندادهشده در شرایط نوری معمولی کاملاً عمیق به نظر میرسد و وضوح تصویری شارپبودن نیز کاملاً رضایتبخش است.
از نظر دقت رنگی، پنل AU Optronics بهطور کلی بدون گرایش رنگی محسوس عمل میکند و در وضعیت پیشفرض، خطای رنگی Delta-E در بخش ColorChecker حدود ۳٫۸۱ و در Grayscale حدود ۲٫۶۶ است که تقریباً نزدیک به محدوده ایدئال (Delta-E کمتر از ۳) محسوب میشود. رقبا هم بهطور کلی نمایش رنگ مناسبی دارند اما معمولاً کمی ضعیفتر هستند. بااینحال، پوشش محدود فضای رنگی (حدود ۵۸٪ از sRGB و ۳۷٪ از AdobeRGB) مانع کارهای جدی گرافیکی میشود و سایر رقبا نیز بهتر از این عمل نمیکنند.
در تست فضای باز، این لپتاپ با نور خورشید عصرگاهی پاییز مواجه شد. تصویر سمت چپ، شرایط «بدترین حالت» را نشان میدهد که نمایشگر مستقیماً مقابل نور خورشید قرار گرفته و محتوای صفحه عملاً دیده نمیشود. با وجود روشنایی نهچندان بالا، در سایه میتوانید به لطف روکش مات، نسبتاً خوب کار کنید.
در این لپتاپ، هنگام تغییر سطح روشنایی پسزمینه، نشانهای از فناوری PWM مشاهده نشد. اگر نوتبوکی از PWM با فرکانس پایین استفاده کند، ممکن است برخی کاربران حساس دچار خستگی چشم شوند. حدود ۵۳٪ از دستگاههای بررسیشده هرگز از PWM برای تنظیم روشنایی استفاده نمیکنند.
زاویه دید لپ تاپ ایسوس: زمانی که از بالا به نمایشگر نگاه میکنید، افت روشنایی و کنتراست سریعتر بروز میکند و در زاویههای حدود ۴۵ درجه از پهلو نیز این اثر شروع میشود. رنگها تا حد زیادی پایدار میمانند، اما بهطور کلی میتوان گفت که از نظر زاویه دید، این پنل IPS جزو مدلهای ضعیفتر است. بااینحال، در کاربرد واقعی، میتوانید در محدوده قابل قبولی مقابل نمایشگر حرکت کنید.
پردازنده دو هستهای کممصرف Intel Core i5-7200U (نسل Kaby Lake) با قابلیت Hyper-Threading، در بسیاری از لپتاپهای سبک و باریک استفاده میشود. توان طراحی حرارتی آن ۱۵ وات است و میتواند برای لپتاپهای کوچک مناسب باشد. فرکانس پایهاش ۲٫۵ گیگاهرتز است و توربو برای دو هسته به ۳٫۱ گیگاهرتز میرسد. کنترلر حافظه DDR4 و گرافیک مجتمع Intel HD Graphics 620 روی همین تراشه قرار دارند که به لطف فناوری Optimus، وظیفه پردازش دوبعدی را برعهده میگیرند.
در مقایسه با نسل قبل (i5-6200U با فرکانس ۲٫۳ تا ۲٫۸ گیگاهرتز)، این تراشه حدود ۱۰ تا ۱۵ درصد سریعتر است و از عهده اغلب کارهای سنگین و چندوظیفگی (مولتیتسک) برمیآید. با این حال، نرمافزارهایی که نیاز به پردازش موازی قوی دارند ـ از جمله بازیهای جدید ـ از وجود چهار هسته فیزیکی یا بیشتر بهره میبرند (مانند i5-8250U نسل بعد که ۴ هسته دارد و در این سری عرضه نشده است).
در تست مکرر Cinebench R15، i5-7200U به امتیاز ثابت ۳۳۰ تا ۳۳۲ میرسد که استفاده مطلوب از توربو را نشان میدهد. در حالت باتری نیز فرکانس تغییری نمیکند.
با در نظر گرفتن پیکربندی سختافزاری متفاوت، تعجبی ندارد که نمونه ما در بنچمارک PCMark 8 پایینترین امتیاز را در بین رقبای مقایسهشده کسب کند. البته در بنچمارک Work که کمتر سنگین است، نتایج همه دستگاهها نزدیک به هم است. در بنچمارک Home، ترتیب عملکرد به این صورت است: i5-7200U + 940MX < i5-7200U + GTX 950M < i5-7200U + MX150 < i7-7700HQ + GTX 1050. لنوو ThinkPad E570 میتوانست در صورت استفاده از SSD سریعتر و گرافیک مشابه، از ایسر Swift 3 پیشی بگیرد.
در عمل، احتمالاً این اختلاف عملکرد چندان چشمگیر نخواهد بود. با اینکه VivoBook به اندازه یک لپتاپ گیمینگ مجهز به پردازنده چهار هستهای سریع نیست، اما همه چیز روان اجرا میشود و ویندوز و نرمافزارها بدون تاخیر خاصی بالا میآیند.
SSD ساتا ۳ توشیبا نصبشده در این دستگاه از لحاظ سرعت خیلی هیجانانگیز نیست. با اینکه در خواندن ترتیبی با محدودیت حدود ۵۰۰ مگابایت بر ثانیه مواجهایم، عملکرد خواندن فایلهای کوچک (۴K Read) واقعاً ناامیدکننده است و عدد ۱۶ تا ۲۲ مگابایت بر ثانیه را نشان میدهد؛ در حالی که مقادیر بالای ۳۰ مگابایت بر ثانیه انتظار میرود. سرعت نوشتن نیز تعریفی ندارد. امتیاز کلی ۶۶۷ در AS SSD نشان میدهد این SSD در محدوده قیمتی فعلی، گزینهای ضعیف است. هارد ۱ ترابایتی با سرعت ۵۴۰۰ دور در دقیقه نیز جزو مدلهای سریع نیست، اما دستکم وجود یک SSD، هرچند با سرعت کمتر، قابل قبول است.
جای افسوس است که ایسوس از تراشه جدید GeForce MX150 استفاده نکرده و به سراغ GeForce 940MX (چیپ GM108 با ۲ گیگابایت GDDR5) که عمری حدود یک و نیم سال دارد، رفته است. مزیت این کارت گرافیک در برابر Intel HD 620 چندان زیاد نیست، هرچند از نوع سریعتر GDDR5 بهره میبرد. با اینکه 940MX از DX12 (Feature Level 11_0) پشتیبانی میکند، برای اجرای نرم و روان بازیهای جدید کافی نیست. در عوض، وظایف دوبعدی بهصورت بهینه توسط HD 620 انجام میشوند.
فیلتر دیتابیس ما برای GM108 با حافظه GDDR5 محدود است، اما بهطور کلی میتوان گفت نسخه نصبشده در این لپتاپ جزو سریعترین 940MXهاست. باوجوداین، اگر به مصرف مشابه MX150 توجه کنیم، بهبود عملکرد 940MX در برابر گرافیکهای مجتمع چندان چشمگیر نیست و حتی دیگر نمیتوان آن را در رده میانرده به حساب آورد. اجرای Fire-Strike در حالت باتری نیز امتیاز تقریباً مشابهی میدهد.
مشکل اصلی GeForce 940MX در این است که حتی بازیهای جدید با سطح گرافیکی متوسط را هم بهسختی میتواند روان اجرا کند. در تنظیمات حداقلی (۱۰۲۴×۷۶۸ یا ۱۲۷۰×۷۲۰) نرخ فریم بالاتری به دست میآید، اما امروزه کمتر کسی تمایل دارد با چنین تنظیماتی بازی کند. بازیهایی با دید ایزومتریک مثل «Diablo III» معمولاً روی گرافیک مجتمع با تنظیمات متوسط هم قابل اجرا هستند و شاید 940MX بتواند اندکی جلوههای گرافیکی را بهبود بخشد، اما انتظار زیادی از آن نمیرود.
در یک دفتر آرام و با وجود یک کامپیوتر رومیزی در حال اجرا، صدای فن که دائماً در حال چرخش است، تنها در فاصله نزدیک شنیده میشود. نویز هارد دیسک هم قابل تشخیص است، اما در حالت عادی، صدا چندان آزاردهنده نیست. با شروع بارگذاری موقتی، فن سریعتر کار میکند، ولی لپتاپ همچنان کمصدا باقی میماند.
پس از شروع تست استرس (Prime95 + FurMark)، فنها طی چند ثانیه وارد سرعت بالایی میشوند و سپس بهآرامی افزایش مییابند تا جایی که صدای مداومی ایجاد میکنند، بدون صداهای اضافی دیگر. هرچند در این شرایط میتوان لپتاپ را از چند متری شنید، بررسیکننده احساس نکرد که صدایش زننده باشد. بهطور کلی، با توجه به سختافزار نهچندان قوی، سطح نویز کاملاً مناسب است.
در حالت بیکاری، حرارت خاصی روی بدنه احساس نمیشود. در بار حداکثری مداوم (که در کاربرد معمول بازی رخ نمیدهد)، دمای زیر لپتاپ حداکثر تا ۴۹ درجه سانتیگراد میرسد که شاید روی پا ناخوشایند باشد. بااینحال، دمای بخش استراحت دست هرگز از ۲۶ درجه سانتیگراد فراتر نمیرود.
تست استرس ما منجر به افت بسامد (Throttling) قابل توجه در CPU شد. پس از چند دقیقه، فرکانس هستههای پردازنده بین ۱٫۸ تا ۲ گیگاهرتز تثبیت شد و دمای CPU به حداکثر ۸۵ درجه سانتیگراد رسید. کارت گرافیک 940MX در این شرایط، فرکانس پایه خود را حفظ میکند. در کاربردهای واقعی مثل بازی، میتوانید روی عملکرد بدون افت حساب کنید که نتایج بنچمارکها نیز تایید میکند.
صدای خروجی دو بلندگوی کوچک ۲ واتی برای اتاقهای با اندازه متوسط کافی است. متأسفانه، ممکن است (اما نه همیشه) اعوجاجی در پخش موسیقی پاپ با بلندی متوسط ظاهر شود، اما در حجم صدای کمتر اینطور نیست. در حالت عادی، با شگفتی مشاهده کردیم که صدایی نسبتاً طبیعی، غنی، پویا و حتی کمی فضاسازی دارد. بیس در سطوح بالاتر از حد انتظار چنین سیستم کوچکی بازتولید میشود.
بااینحال، آهنگهای پرسرعت مثل قطعه «72 Hookers» از گروه NOFX، در صدای حداکثری به آشفتگی سازها و آزاردهندهشدن فرکانسهای بالا منجر میشود. بااینهمه، در مجموع این لپتاپ از نظر صدا، انتظارات یک دستگاه چندرسانهای را برآورده میکند.
تنها سه لپتاپ ۱۵ اینچی در پایگاه داده ما وجود دارد که از i5-7200U و GeForce 940MX استفاده میکنند و یکی از آنها هارددیسک معمولی دارد. از سوی دیگر، HP Pavilion Power بهدلیل پردازنده چهار هستهای و GTX 1050، مصرف بالاتری دارد.
مقایسه بین Asus VivoBook و Lenovo IdeaPad 320-15IKBN (با همان سختافزار) نشان میدهد لنوو در تمام شرایط بار مصرف پایینتری دارد، اما نتایج لنوو مربوط به یک تست خارجی است و ممکن است مستقیماً قابل قیاس نباشد. آداپتور ۶۵ واتی همراه دستگاه، ظرفیت کافی دارد.
مانند مدل قبلی، عمر باتری محدود بهشدت با ایدئال «قابلیت حمل» در تضاد است. کافی است نگاهی به جدول مقایسه بیندازید و حتی از قطعات سریعتر رقبا چشمپوشی کنید: ظرفیت باتری لنوو ThinkPad E570 اندکی کمتر است و باتری ایسر Swift 3 حدود ۱۶٪ قویتر، بااینهمه، هر دو تقریباً دو برابر ایسوس دوام میآورند. در تست وبگردی واقعی ما با روشنایی متوسط (طبق روش تستی که همواره استفاده میکنیم)، دستگاه کمی بیش از ۴ ساعت دوام آورد که پاسخگوی یک روز کامل کاری نخواهد بود.
البته نرمافزار مدیریت شارژ باتری (Asus Battery Health Charging) که از پیش نصب شده، نکته مثبتی است. ما تستهای خود را در حالت ظرفیت کامل انجام دادیم. برای اطلاعات بیشتر میتوانید به مقاله مخصوص (شارژ صحیح باتریهای لیتیوم-یونی) مراجعه کنید. در نتیجه، چند درصد به امتیاز این بخش اضافه کردیم.
لپتاپ VivoBook S15 S510UQ، تا حدی ناموفق از آب درآمده است. این مدل نه با پایداری متوسط بدنه سازگار است و نه با صفحهکلیدی که در بهترین حالت «قابل قبول» است. حسگر اثرانگشت، تراشه TPM، ابعاد جمعوجور و وزن پایین به چه کار میآید وقتی بعد از چهار ساعت، باتری خالی شود! نمایشگر با کنتراست بالا و رنگهای نسبتاً دقیق چه فایدهای دارد وقتی حتی پوشش ابتدایی sRGB فراهم نیست و برای ویرایش جدی تصاویر مناسب نخواهد بود! چرا ایسوس بهجای کارت سریعتر GeForce MX150، به کارت 940MX اکتفا کرده است! منبع تأمین SSD قدیمی از کجاست! و دو پورت USB 2.0، کارتخوان بسیار کند، و وبکم بسیار ضعیف چه جایگاهی در چنین لپتاپی دارند!
به نظر ما، ایسوس قربانی استراتژی مدلسازی خود شده است. نسخههای ارزانتر این سری شاید چنین کاستیهایی را توجیه کنند، اما هر چه قیمت لپ تاپی بالاتر رود، انتظار بیشتری نیز داریم. در هر صورت این لپ تاپ برای کسانی که به دنبال یک لپتاپ ۱۵ اینچی چندرسانهای و مناسب جابهجایی هستند، بهعنوان نمونه، Acer Swift 3 SF315 که در انواع مختلف اخیراً بررسی کردهایم، انتخاب مناسبتری خواهد بود.
وزن | ۲۲ |
---|---|
ابعاد | ۴۹۲ |
سازنده پردازنده | ۰ |
سری پردازنده | ۱ |
مدل پردازنده | ۲۴۶ |
فرکانس پردازنده | ۲۷۳ |
حافظه Cache | ۱۱ |
ظرفیت حافظه RAM | ۱ |
نوع حافظه RAM | ۱ |
ظرفیت حافظه داخلی | ۲ |
نوع حافظه داخلی | ۴ |
مشخصات حافظه داخلی | ۹۲ |
سازنده پردازنده گرافیکی | ۰ |
حافظه اختصاصی پردازنده گرافیکی | ۵ |
اندازه صفحه نمایش | ۱ |
نوع صفحه نمایش (پنل) | ۶ |
دقت صفحه نمایش | ۱ |
قابلیتهای دستگاه | ۱ |
توضیحات وبکم | ۴۱۸ |
مشخصات اسپیکر | ۲۱۲ |
مشخصات تاچ پد | ۱۷ |
توضیحات شبکه بی سیم Wi-Fi | ۷۶ |
طبقهبندی | ۳ |
نوع باتری | ۶ |
توضیحات باتری | ۳۴۲ |
شارژدهی باتری | ۹۹ |
تعداد پورت USB 3.0 | ۱۳ |
پردازنده گرافیکی | ۲۰۳ |
توضیحات سیستم عامل | ۶۵ |
تعداد پورت USB 2.0 | ۸ |
تماس بگیرید
نظرات کاربران
ارسال نظر